علی صدارت: انزوای بی‌سابقه اسرائیل، نوک کوه یخ دفاع پیروزمندانه مردم در جنگ روانی قدرت‌ها علیه ملت‌ها
تاریخ تولید و انتشار: ۴ مهر ۱۴۰۴ | 26-09-2025 جمعه
مصاحبهٌ ایران‌پست، آقای رضا گوهرزاد با علی صدارت
❊
مطلب را به شکل صوتی، در👇همین‌جا👇بشنوید:
[audio mp3="https://alisedarat.com/wp-content/uploads/images/post/2025/09/صدارت-انزوای-بی‌سابقه-اسرائیل،-نوک-کوه-یخ-دفاع-پیروزمندانه-مردم-در-جنگ-روانی-قدرت‌ها-علیه-ملت‌ها-.mp3"][/audio]
❊❊❊
خلاصه‌ای مختصر، فرازهایی از محتوی، و مطالب مرتبط:
انزوای بی‌سابقه اسرائیل، نوکِ کوهِ یخِ دفاعِ پیروزمندانهٌ مردم در جنگ روانی قدرت‌ها علیه ملت‌ها.
سخنرانی بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در روز جمعه ۴ مهر ۱۴۰۴ (۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵) در مجمع عمومی سازمانملل متحد، به‌جای آنکه نمایشی از قدرت و نفوذ باشد، به صحنه‌ای برای به تصویر کشیدن انزوای عمیق و بی‌سابقه اسرائیلدر عرصه بین‌المللی تبدیل شد. این رویداد، همراه با مجموعه‌ای از تحولات سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و احساسی/روانیدیگر، نشان‌دهنده یک نقطه عطف مهم در جنگ روانی طولانی‌مدتی است که صهیونیسفر برای بیش از یک قرن علیه افکارعمومی جهان، از جمله یهودیان و به‌خصوص مردم اسرائیل به راه انداخته است.
یکی از گویاترین لحظات اجلاس امروز، خروج دسته‌جمعی و اعتراضی نمایندگان اکثریت قاطع نمایندگان کشورها از صحنمجمع عمومی سازمان ملل، همزمان با آغاز سخنرانی نتانیاهو بود. تعداد صندلی‌های خالی، در هنگام سخنرانی نتانیاهو،از تعداد صندلی‌های خالی در زمان سخنرانی پزشکیان بیشتر بود! این اقدام هماهنگ، که به گفته یک خبرنگار باسابقه درامور سازمان ملل، در تاریخ این نهاد بی‌سابقه بوده است، انزوای اسرائیل را به شکلی انکارناپذیر به نمایش گذاشت. در حالیکه صندلی‌های نمایندگان کشورها خالی می‌شد، تعداد کمی، از جمله نمایندگان آمریکا و اسرائیل و تعدادی تماشاچی که گفتهشد توسط هیئت اسرائیلی به سالن آورده شده بودند، برای تشویق و کف زدن باقی ماندند. این صحنه به قدری هماهنگ‌شدهبه نظر می‌رسید که نتانیاهو در جایی از سخنرانی‌اش، وقتی با سکوت حضار مواجه شد، به طعنه گفت: «قرار بود اینجابخندید».
این انزوا تنها به صحن سازمان ملل محدود نمی‌شود. نتانیاهو خود نیز به این واقعیت اعتراف کرد که مخالفت‌ها با اسرائیلدر سطح جهانی افزایش یافته و این کشور منزوی شده است. علاوه بر این، گزارش شده است که او برای سفر به نیویورکمجبور به انتخاب مسیرهای هوایی خاصی شده تا از حریم هوایی کشورهایی که ممکن بود هواپیمای او را وادار به فرودکرده و او را به دلیل احکام جلب بین‌المللی دستگیر کنند، اجتناب ورزد. این وضعیت هم نشان می‌دهد که مشروعیت بین‌المللیاسرائیل و رهبران آن، از جمله و به‌خصوص نتانیاهو، به شدت و به‌شکل بی‌سابقه‌ای از بین رفته است.
اکنون دیگر به میزان بی‌سابقه‌ای ورق در برگشته است! در ابتدای قرن بیست و یکم، خاک‌ریزهای قدرت‌ها در جبهه‌های مختلفجنگ روانی، به تصرف مردم درمی‌آیند.
بیش از یک قرن، اسرائیل در جنگ روانی یا آنچه خودشان اخیرا «هاسبارا» (Hasbara) می‌نامد، موفقیت‌های چشمگیری کسبکرده بود. جنگ روانی که در واقع مادر همه جنگ‌ها است، به اسرائیل امکان داد تا روایت خود را به عنوان یک «قوم برگزیده» و«سرزمین بدون مردم برای مردم بدون سرزمین» برای «سرزمین موعود» یعنی فلسطین به افکار عمومی جهان بقبولاند وجنایات خود را توجیه کند. اما تحولات پس از اکتبر۲۰۲۳، یعنی در کمتر از ۲سال، این معادله را به کلی تغییر داده است. حالدیگر چهره واقعی استعمارِ اشغال‌گریِ شهرک‌نشینی و استیطانی (Settler Colonialism) اسرائیل برای جهانیان آشکار شدهو پروپگندا و روایت‌های دروغین آن، کارایی خود را از دست داده‌اند.
نتانیاهو در سخنرانی خود بار دیگر به بعضی دروغ‌های بزرگ متوسل شد. این در حالی است که بسیاری از این ادعاهاپیش‌تر حتی توسط کاخ سفید نیز مطرح و سپس پس گرفته شده بود، زیرا مشخص شد که بخشی از پروپاگاندای جنگیبوده‌اند. نتانیاهو همچنین ادعا کرد که وزن غداهایی که به غزه فرستاده‌انذ بیش از ۲میلیون تن بوده. وی اعلام کرد به ازای هرنفر در غزه یک تن غذا فرستاده شده و میزان کالری روزانه آن را ۳۰۰۰کالری برای هر نفر در هر یک روز ادعا کرد! وی در رابطه باجنگ غزه مدعی شد نسبت کشته‌شدگان نظامی به غیرنظامی دو به یک است. ادعاهایی که با گزارش‌های میدانی و آمار رسمیتلفات در تضاد کامل قرار دارد. بر اساس گزارش‌ها، تا امروز ۶۵۵۴۹نفر در غزه کشته شده، ۱۶۷,۵۱۸نفر زخمی شده‌اند و حدود۲میلیون نفر نیز بی‌خانه‌مان و آواره گشته‌اند.
این دروغ‌ها دیگر مانند گذشته مؤثر نیستند. مردم دنیا، به ویژه جوانان، به صورت خودجوش و افقی در حال سازماندهی ومقابله با این جنگ روانی هستند. مردم دریافته‌اند که با دفاع پیروزمندانه از خود در جنگ روانی، سلاح‌های جنگ‌افروزان وخشونت‌گستران را بی‌اثر می‌کنند، و ادامهُ جنگ‌های فیزیکی را برای سلطه‌گران دشوار، و بلکه غیرممکن می‌کنند، و حتیمی‌توانند از شروع جنگ‌های دیگر، جلوکیری کنند. بخش قابل توجهی از شرکت‌کنندگان در تظاهرات گستردهٌ امروز درنیویورک که همزمان با سخنرانی نتانیاهو برگزار شد را، یهودیان مخالف سیاست‌های اسرائیل تشکیل می‌دادند. این هم نمونهبارز دیگری از این بیداری جهانی است. شواهد متعدد دیگری هم همین روند را حاکی هستند. مثلا در آمریکا، بیش از ۸۰درصدرای‌دهندگان خواهان آتش‌بس هستند، و نامزد شهرداری نیویورک، آقای ممدانی، که ۲۰درصد در نظرسنجی‌ها پیشتاز است،صراحتاً اعلام کرده در صورت انتخاب شدن، نتانیاهو را به دلیل حکم جلب بین‌المللی دستگیر خواهد کرد. وی برعکس سایرنامزدهای این مقام، در پاسخ به پرسش رسانه‌گر گفت تصمیم ندارد به اسرائیل سفر کند. این شواهد وقتی گویاتر میشوند کهیادآور شویم که بعد از اسرائیل، نیویورک، منطقه‌ای است که در آن بیشترین تعداد یهودیان در یک محل ساکن هستند. این‌هاهمه نشانه‌هایی از یک دفاع پیروزمندانه مردم در جنگ روانی قدرت‌ها علیه مردم است.
مخالفت قاطع با راه‌حل ۲دولتی و تهدید منطقه
یکی از صریح‌ترین بخش‌های سخنرانی نتانیاهو، رد راه‌حل ۲دولتی بود. او با لحنی قلدرمعابانه و طلبکارانه و پرخاشگرانهاعلام کرد که اسرائیل هرگز اجازه نخواهد داد سیاست دو کشوری به آن حقنه شود، و حتی امکان چنین طرحی را هم در فکرخود راه نخواهذ داد.
گر چه نتانیاهو طی ۳۰سال گذشته مخالفت خود را دربارهٌ تشکیل کشور فلسطین مخفی نکرده است، ولی به گفته ناظران،موضع‌گیری امروز نتانیاهو، آشکارترین و بی‌پرده‌ترین مخالفت وی با طرح به‌وجود آمدن کشور مستقل فلسطین، در بیش از۳دههُ گذشته است. این خود نشان دهندهٌ آن است که او و متحدانش نه تنها هیچ چشم‌اندازی برای صلح متصور نیستند، بلکههنوز به دنبال تحقق ایده «اسرائیل بزرگ» هستند؛ طرحی که بخش‌های وسیعی از کشورهای همسایه از جمله لبنان، سوریه،عراق، و حتی ایران و عربستان سعودی را در بر می‌گیرد. اسرائیل، ایران و ایرانیان را مانع بزرگی بر سر راه تشکیل «اسرائیلبزرگ» می‌داند، برای همین حداقل در حدود نیم قرن است که تلاش می‌کند ایران را به ۵-۶ «جمهوری» تجزیه و تکه‌پاره کند. رویکرد و همکاری اسرائیل و احزاب و گروههای تجزیه‌طلب با اسم رمز «فدرالیسم» از این روی بوده است.
ولی این واقعیت که تا این زمان، ۱۵۷کشور عضو سازمان ملل، فلسطین را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخته‌اند،نشان دهندهُ طرد و انزوای اسرائیل، بهویژه نتانیاهو و شرکا، و پیروزی مردم در دفاع از خود در جنگ روانی قدرت‌ها علیهملت‌ها است. حتی رسانه‌های اسرائیلی و افکار عمومی این کشور نیز واکنش مثبتی به سخنرانی امروز او در سازمان مللنشان ندادند.
نتانیاهو با اشاره به سوریه و لبنان، سیاست‌های تهاجمی خود را نیز آشکار ساخت. او ضمن تمجید از وضعیت فعلی سوریهکه در نتیجه بمباران‌های وسیع اسرائیل، در دوران انتقالی ضعیف‌تر شده، برای مذاکره با لبنان شرط «خلع سلاح کاملحزب‌الله» را مطرح و تهدید کرد که تا آن زمان به حملات خود به لبنان ادامه خواهد داد. این رویکرد نشان می‌دهد که برای دولتفعلی اسرائیل، بحران یک ضرورت حیاتی است تا به بهانه آن، سرکوب و تجاوز و کشورگشایی را ادامه دهد. نقشصهیونیسفر در بی‌ثباتی‌سازی‌ها و خشونت‌گستری‌ها و بحران‌سازی‌ها و جنگ‌افروزی‌ها در منطقه، و بلکه در دنیا، قابلچشم‌پوشی نیست.
بحرانهای داخلی در اسرائیل، شکاف‌های داخلی و آینده سیاسی نتانیاهو و شرکا، انزوای امپراطوری
نتانیاهو طی دو سال، ۳ وزیر خارجه عوض کرده
از ماه می ۲۰۲۴ «سازمان ملی رسانه» رئیس ندارد
با سران نظامی و امنیتی/اطلاعاتی مخالفت و بلکه درگیری و تخاصم دارد
در هیئت وزیران، با آنها درگیری و تخاصم دارد، نمی‌تواند اسموتریچ و بن‌گویر را کنترل کند، نمی‌تواند اسموتریچ را از گفتن«…گرسنگی به کودکان غزه دادن، قابل پذیرش است…» نمی‌تواند یک وزیر دیگر عمیجای الیاهو را ساکت کند که نگوید غزه رابمباران اتمی می‌کنم،…
اسرائیل منزوی و منزوی‌تر میشود، ولی هنوز امریکا را دارد، ولی نه تا ابد!
امریکا منزوی و منزوی‌تر میشود، ولی هنوز یک قدرت بزرگ اقتصادی و نظامی است، ولی نه تا ابد! به‌خصوص در عرصهاقتصادی، با اعمال تحریم‌ها و تعرفه‌ها، سیاست‌های مالی/ارزی/بانکی سایر کشورها (بریکس،….) منزوی‌تر شدن امریکا،شتاب‌گیرتر گشته است. مشکلات پترودلار و برخاستن سایر ارزها برای معاملات نفتی… ، پشتوانه طلا برای ارز و… ، خریدچندصد تن طلا توسط چین در ۲۰۲۴، ذخیره نزدیک به ۲۵۰۰ تن طلا در بانک مرکزی روسیه و... همه حاکی از افول امپراطوریامریکا و شرکا است!
نتانیاهو به‌جای کنش‌های دیپلوماتیک، بر قلدری و گردن‌کلفتی و خشونت‌گستری‌های خود افزوده است، و سونامیدیپلوماتیک منفی علیه اسرائیل را شتاب‌گیرتر کرده و می‌کند، و به قول سیاست‌مدار اسرائیلی لپید، می‌شد با سیاست‌هایدرست، از به‌رسمیت شناختن فلسطین، به عنوان یک کشور جلوگیری کرد.
در کنار انزوای بین‌المللی، نتانیاهو و شرکا با تهدید ها و بحرانهای عمیق داخلی نیز روبرو هستند. بسیاری از سیاستمداران،مقامات ارشد سابق نظامی و امنیتی، و حتی دولت‌مردان و نخست‌وزیر اسبق اسرائیل، سیاست‌های او را عامل اصلی منزویشدن و در معرض نابودی قرار گرفتن رژیم اسرائیل می‌دانند.
نتانیاهو بقای سیاسی خود را به ادامه جنگ گره زده است. او با پرونده‌های متعدد فساد مالی در داخل اسرائیل روبروست ومی‌داند که پایان جنگ و از دست دادن مصونیت سیاسی، به معنای محاکمه و زندانی شدن احتمالی او خواهد بود. تظاهراتداخلی در اسرائیل نیز، هرچند ظاهراً علیه نتانیاهو است، اما عمدتاً نه به دلیل جنایات جنگی، بلکه برای آزادی زندانیاناسرائیلی صورت می‌گیرد. این هم یکی دیگر از شواهد متعددی است که نشان می‌دهد که جامعه اسرائیل خود یکی از بزرگترینقربانیان پروپاگندا و شکست‌خورده‌ترین ملت‌ها در جنگ روانی است، زیرا همچنان اکثریت مردم آن موافق ادامه جنگ و مخالفآتش‌بس هستند. با این حال، حتی این جبهه داخلی نیز با آگاهی فزاینده مردم، در حال تضعیف شدن است.
سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل، بیش از هر چیز، یک نقطه عطف در تاریخ منازعات و مخاصمات اسرائیل با فلسطین وایران و سایر کشورهای منطقه بود. این رویداد نه تنها انزوای عمیق اسرائیل را به نمایش گذاشت، بلکه نشان داد که ابزارهایجنگ روانی و پروپاگاندا که برای دهه‌ها مؤثر بودند، اکنون کارایی خود را از دست داده‌اند. بیداری افکار عمومی جهان، بهویژه نسل جوان، و مقاومت مردم فلسطین، روایت جدیدی را گزارش کرده است که دیگر نمی‌توان آن را با دروغ‌های بزرگ وتکراری، و پروپگندا و مغزشویی و کنگ روانی سرکوب کرد. در حالی که نتانیاهو و متحدانش بر طبل جنگ و خشونتمی‌کوبند، جهان به سمت به رسمیت شناختن حقوق فلسطینیان و پایان دادن به دهه‌ها اشغالگری حرکت می‌کند و به نظرمی‌رسد شمارش معکوس برای پایان دوران سلطه‌گری مبتنی بر استعمار استیطانی و شهرک‌نشینی آغاز شده است. رژیمآپارتاید اسرائیل، همان راهی را می‌رود که رژیم آپارتاید افریقای جنوبی رفت. نتانیاهو و شرکا این روند محتوم را تسریع کردهو می‌کنند.
❊❊❊
❊از تولیدات گروه سایت (سایت علی صدارت: رسانه‌های ملیِ همگانی به مثابه شاخه چهارم دولت)❊
https://alisedarat.com/2025/09/26/14690/
❊قطره‌ای از اقیانوس‌های تلاش‌ها برای برپایی، و پویایی، و پیشبرد مردمسالاری❊
❊❊❊
مطلب را به صورت تصویری در این رسانه‌ها ببینید و در هم‌رسانی مشارکت بفرمایید:
https://www.instagram.com/reel/DPH0K1Sj14Z/
❊
https://www.facebook.com/reel/1309911210126942
❊
❊
مطلب را همچنین میتوانید به شکل صوتی، در این رسانه‌ها بشنوید و در هم‌رسانی مشارکت بفرمایید:
https://open.spotify.com/episode/5CDRosG8RzieUcqVFPWYM5
❊
https://castbox.fm/channel/علی-صدارت-id3317800?country=us
❊
در گروه واتساپ با شناسه «علی صدارت-نظر، خبر، تحلیل» همراه ما شوید و در هم‌رسانی مشارکت بفرمایید:
https://chat.whatsapp.com/IT11IqMZ44v9L62gPRghhu
❊
در گروه تلگرام با شناسه https://t.me/sedaratMD همراه ما شوید و در هم‌رسانی مشارکت بفرمایید:
❊❊❊
❊ برخی دیگر رسانه‌ها:
https://mastodon.social/@sedarat
❊
سابستک:
❊
https://bsky.app/profile/sedarat.bsky.social
❊❊❊❊❊
سند اساسی دوران گذار برای انتقال حاکمیت به ما مردم ایران (به عنوان یک قانونِ اساسی ِموقتِ لائیک و غیرِایدئولوژیک):
ویژگی‌های نقشه راه در سه دوران:
۱- دوران فعلی: از همین حالا تا زمان سقوط فیزیکی رژیم، و سپس
۲- دوران موقت انتقالی: بعد از سقوط فیزیکی رژیم، گردانندگی و تدبیر امور کشور با یک دولت موقتِ انتقالی با قانوناساسی موقت(یعنی همین سند) و انتخابات آزاد برای مجلس موسسان، بحث و تدوین و تصویب قانون اساسی غیرِ موقف،و بعد انتخابات آزاد برای انتخاب نمایندگان مردم در دولت غیرِموقت، قانون اساسی جدید، و بعد
۳- دوران غیرِموقت: منحل شدن دولت موقت بلافاصله بعد از رسمی شدن دولت دائمی طبق قانون اساسی جدید.
https://alisedarat.com/2025/09/07/14617/
این سند متعلق به هیچ شخص و گروه خاصی نیست، و صاحب آن در واقع، همگیِ خودِ ما مردم ایران هستیم. در نتیجه،ضمانت اجرایی اصول این سند هم همگیِ خودِ ما مردم ایران هستیم. مردمسالاری را، فقط خودِ ما مردم می‌توانیم، و فقط خودِما مردم باید برقرار کنیم، نه قدرت‌ها!
https://alisedarat.com/2019/08/17/5108/
❊❊❊❊❊
قانون اساسی پیشنهادی بر اساس حقوق پنج‌گانه (لائیک، غیر ایدئولوژیک):
https://alisedarat.com/2019/06/23/4991/
❊❊❊❊❊
❊
منبع:
ایران پست:تلاش روسیه و چین برای تعلیق مکانیسم ماشه،تلاشی برای منافع خود
https://www.youtube.com/live/mZ-7lYd9rMA?si=6rFJt1mafl_KehT3&t=582
سایت ایران‌پست، رضا گوهرزاد
❊
❊
مطالب دیگری در این زمینه…،
برخی دیگر خبرها، نظرها، رویدادها و اطلاعات…
برخی منابع، مراجع، ماخذ، مطالب مرتبط،….
در این روزها…
در هفته‌ای که گذشت…:
قطعنامهٔ تعویق «مکانیسم ماشه» رد شد؛ کاغذپاره‌های خطرناک/محتوای ۶ قطعنامه پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحدکه از طریق اسنپ‌بک مجدداً اجرایی میشود، چیست؟
قطعنامهٔ تعویق «مکانیسم ماشه» رد شد؛ پزشکیان: از ان‌پی‌تی خارج نمی‌شویم
شورای امنیت سازمان ملل شامگاه جمعه چهارم مهر قطعنامهٔ پیشنهادی روسیه و چین برای به تأخیر انداختن شش ماههتحریم‌های بین‌المللی علیه ایران را با ۹ رأی مخالف رد کرد.
در رأی‌گیری روز جمعه، چهار کشور به قطعنامهٔ یاد شده رأی مثبت و دو کشور نیز رأی ممتنع دادند.
در صورت تصویب این قطعنامه، «سازوکار ماشه» که قرار است از نیمه‌شب شنبه، پنجم مهرماه، به وقت تهران اجرایی شود بهمدت شش ماه متوقف می‌شد.
معاون نماینده روسیه در سازمان ملل پیش از رأی‌گیری، در بیانیه خود گفت که «ایران هر آنچه لازم بود برای همراهی بااروپایی‌ها و آمریکا انجام داد، اما قدرت‌های غربی هیچ سازشی نکردند».
او هشدار داد که بازگشت تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران می‌تواند پیامدهای بسیار نامطلوبی داشته باشد و به «تشدیدتنش» در خاورمیانه منجر شود.
معاون نماینده چین در سازمان ملل نیز پیش از رأی‌گیری ادعا کرد که ایران بارها سیگنال‌های مثبت فرستاده است و گفت کهتأخیر در اعمال دوباره تحریم‌های سازمان ملل می‌تواند مسیر دیپلماسی را باز نگه دارد.
پیش از رد شدن این قطعنامه، نماینده فرانسه با اعلام مخالفت این کشور، تصریح کرد که بازگشت تحریم‌ها به معنای «پایاندیپلماسی» نیست.
باربارا وود، نماینده بریتانیا در سازمان ملل متحد پس از رأی‌گیری گفت: «این شورا اطمینان لازم را ندارد که مسیر روشنیبرای یک راه‌حل دیپلماتیک سریع وجود داشته باشد.»
او افزود: «این شورا مراحل لازم در روند بازگشت خودکار تحریم‌ها (اسنپ‌بک) را طبق قطعنامه ۲۲۳۱ طی کرده است، بنابراینتحریم‌های سازمان ملل… آخر همین هفته دوباره اعمال خواهند شد.»
مطرح شدن این قطعنامه درست یک روز پیش از اجرایی شدن تحریم‌های سازمان ملل، طبق توافق هسته‌ای بین ایران وقدرت‌های جهانی موسوم به «برجام» صورت گرفت.
بازگشت تحریم‌های سازمان ملل باعث خواهد شد که دارایی‌های ایران در خارج دوباره مسدود شود، معاملات تسلیحاتی باتهران متوقف خواهد شد و توسعهٔ برنامه موشک‌های بالستیک تهران را هدف قرار می‌دهد؛ اقداماتی که اقتصاد به‌شدت تحتفشار ایران را بیشتر در تنگنا قرار خواهد داد.
واکنش ایران
مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور اسلامی ایران، روز جمعه گفت که کشورش حتی اگر تحریم‌های سازمان ملل دوباره برقرارشوند، از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان‌پی‌تی) خارج نخواهد شد.
او در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل به خبرنگاران گفت: «ما قصد خروج از معاهده ان‌پی‌تی را نداریم» و هشدار داد کهقدرت‌های خارجی به دنبال «بهانه‌ای سطحی برای به آتش کشیدن منطقه» هستند.
آقای پزشکیان گفت: «ایران هرگز به دنبال سلاح هسته‌ای نخواهد بود… ما کاملاً آماده‌ایم درباره اورانیوم غنی‌شده با غلظتبالا شفاف باشیم.»
عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران، نیز که در جلسه رأی‌گیری در مقر سازمان ملل حاضر بود، بعد از رد شدن قطعنامهپیشنهادی روسیه و چین از آمریکا و اروپا انتقاد کرد.
او در سخنرانی خود به اعضای شورای امنیت گفت که آمریکا «به دیپلماسی خیانت کرد در حالی که سه کشور اروپایی آن رابه خاک سپردند».
وزیر خارجه ایران آمریکا و تروئیکای اروپایی را متهم کرد که «ابتکار منصفانه» روسیه و چین را رد کردند و سایر اعضایشورای امنیت را «تحت فشار قرار دادند تا از آن حمایت نکنند.»
او در پاسخ به اظهارات نماینده فرانسه در این جلسه اعلام کرد که «همین حالا بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در ایرانحضور دارند و مشغول بازرسی هستند».
آقای عراقچی سپس در جمع خبرنگاران اعلام کرد: «دیپلماسی هرگز نخواهد مُرد، اما از این پس دشوارتر و پیچیده‌تر خواهدبود.»
بریتانیا، آلمان و فرانسه موسوم به «تروئیکای اروپایی» بعد از چند هفته مذاکرات دیپلماتیک بی‌نتیجه، روز ششم شهریور بافعال کردن مکانیسم ماشه، ایران را به نقض تعهدات توافق متهم کردند.
این در حالی است که عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران، همزمان با برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، در دیداربا همتایان فرانسوی، بریتانیایی و آلمانی خود تلاش کرد تا به توافقی دقیقه نودی برسد. اما این مذاکرات بی‌ثمر به نظر رسید،به‌طوری که یکی از دیپلمات‌های اروپایی به آسوشیتدپرس گفت «هیچ تحول یا نتیجه تازه‌ای» در این گفت‌وگوها حاصل نشد.
پیش از ورود رئیس‌جمهور و وزیر خارجه ایران به نیویورک، سخنان علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، مبنی بر اینکهتهران غنی‌سازی اورانیوم را متوقف نمی‌کند و مذاکره با آمریکا «بن‌بست محض» است، هرگونه تلاش دیپلماتیک در دقایق آخررا محدود کرد.
مقام‌های ایرانی طی هفته‌های اخیر از موضع خود دفاع کرده و گفته‌اند «پیشنهادهای متعددی برای باز نگه داشتن پنجرهدیپلماسی» ارائه کرده‌اند.
آقای عراقچی روز جمعه و ساعتی قبل از رأی‌گیری در شورای امنیت، در پستی در شبکه ایکس نوشت: «سه کشور اروپاییپاسخی ندادند و آمریکا نیز سیاست خود را با فشار بیشتر ادامه داد.»
او از شورای امنیت خواسته بود به تمدید مهلت رأی مثبت دهد تا «زمان و فضایی برای دیپلماسی» فراهم شود.
کشورهای اروپایی گفته‌اند در صورت پایبندی ایران به مجموعه‌ای از شرایط، حاضر به تمدید ضرب‌الاجل هستند. این شرایطشامل ازسرگیری مذاکرات مستقیم با آمریکا درباره برنامه هسته‌ای، اجازه دسترسی بازرسان سازمان ملل به سایت‌هایهسته‌ای ایران و پاسخ‌گویی درباره بیش از ۴۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصدی است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمیگزارش داده ایران در اختیار دارد.
ایران تنها کشوری در جهان است که بدون داشتن برنامه تسلیحات هسته‌ای، اورانیوم را تا سطح ۶۰ درصد غنی‌سازی می‌کند؛سطحی که از لحاظ فنی فاصله کوتاهی تا غنای لازم برای ساخت سلاح هسته‌ای دارد.
علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، ساعتی قبل از رأی‌گیری درباره قطعنامه روسیه و چین در گفت‌وگو باشبکه آمریکایی «پی‌بی‌اس» هشدار داد که در صورت بازگشت تحریم‌های شورای امنیت، ایران همکاری با آژانس بین‌المللیانرژی اتمی را متوقف خواهد کرد و افزود که این اقدام بر مبنای قانون مصوب مجلس شورای اسلامی صورت می‌گیرد.
در پی حملات اسرائیل و آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران در جریان جنگ ۱۲ روزه، مجلس ایران قانون تعلیق همکاری باآژانس را تصویب کرد. با این حال وزیر خارجه ایران و دبیرکل آژانس شهریور ماه در مصر به توافقی دست یافتند تابازرسی‌های این نهاد ناظر سازمان ملل از مراکز هسته‌ای ایران ازسر گرفته شود.
علی لاریجانی روز پنجشنبه در گفت‌وگویی با تلویزیون حکومتی ایران در مورد اینکه در صورت فعال شدن مکانیسم ماشه چهاتفاقی خواهد افتاد، گفته بود: «از نظر نظامی اتفاق خاصی نخواهد افتاد و حوزه عمل این مکانیسم بیشتر در موردتحریم‌هاست.»
ساعاتی پیش از جلسه شامگاه جمعه شورای امنیت، وزیر خارجه ایران نیز تهدید کرد بازگشت تحریم‌ها به لغو توافق تازهٔتهران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی منجر خواهد شد.
https://enghelabe-eslami.de/74453/
❊
کاغذپاره‌های خطرناک/محتوای ۶ قطعنامه پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد که از طریق اسنپ‌بک مجدداً اجراییمی‌شود، چیست؟
رشد اقتصادی ایران که تا پیش از تحریم‌ها در حدود ۶ درصد در سال رسیده‌بود، با تشدید تحریم‌ها در سال ۲۰۱۲ بر اساسآمار به منفی ۸ درصد رسید.
عده‌ای در ایران آنها را کاغذپاره می‌نامیدند و عده‌ای دیگر هم آن را نعمت تلقی می‌کردند. هر چه بود، تحریم‌هایی که ششقطعنامه متوالی سازمان ملل متحد بین سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۹ علیه ایران وضع کردند، بسیار گسترده و جامع بودند وبسیاری از بخش‌های اقتصادی ایران را تحت تاثیر قرار دادند.
براساس تخمین جیکوب لو، وزیر خزانه‌داری آمریکا در سال ۲۰۱۵، تحریم‌ها باعث شد که اقتصاد ایران بین ۱۵ تا ۲۰ درصدکوچک‌تر از حجمی باشد که بدون تحریم‌ها می‌توانست به آن برسد.
بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ ارزش ریال حدود ۵۶ درصد افت کرد و تورم به نزدیک ۴۰ درصد رسید. شش قطعنامه ۱۶۹۶، ۱۷۳۷،۱۷۴۷، ۱۸۰۳، ۱۸۳۵ و ۱۹۲۹ در طول چهار سال از دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد و دوران مذاکرات هسته‌ای علیلاریجانی و سعید جلیلی تصویب شدند. در این قطعنامه‌ها به تدریج تحریم‌های وسیع‌تر و گسترده‌تری علیه تمام بخش‌هایاقتصاد ایران به بهانه توسعه برنامه هسته‌ای و موشکی وضع می‌شد. این قطعنامه‌ها از تحریم مستقیم تجهیزات نظامی ودفاعی گرفته تا توقیف و بازرسی کشتی‌ها و هواپیماها به بهانه کشف مواد تحریم‌شده را شامل می‌شدند.
هرچند تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد شامل تحریم‌های گازی و نفتی نبودند، اما آمریکا و اتحادیه اروپا درسال‌های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ تحریم‌های فروش نفت و گاز را نیز علیه ایران به صورت یکجانبه علاوه بر تحریم‌های شورای امنیتسازمان ملل متحد اعمال کردند. به گزارش شورای روابط خارجی آمریکا تخمین‌ها نشان می‌دهد که ایران تنها در سال ۲۰۱۲حدود ۱۶۰ میلیارد دلار عدم نفع در حوزه فروش نفت خام داشته‌است.
اثر تحریم‌ها زمانی مشخص شد که آذرماه سال ۱۳۹۲، چند ماه بعد از آغاز به کار دولت روحانی، با توافق موقت ژنو بین ایرانو آمریکا برای توقف اجرای بخشی از تحریم‌ها، بلافاصله تورم تقریباً نصف شد و انقباض اقتصادی کشور متوقف شد و درپایان سال ۱۳۹۳، ایران بعد از تحمل ۸ فصل متوالی رشد منفی اقتصاد، مجدداً رشد مثبت را تجربه کرد و رشد اقتصادی به ۳درصد رسید. اما تحریم‌هایی که در شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران وضع شده‌بودند، چه تحریم‌هایی بودند و چهبخش‌هایی از کشور را تحت تحریم قرار می‌دادند؟ آیا بازگشت این قطعنامه‌ها مشابه سال‌های ابتدای دهه ۱۳۹۰ می‌توانداثربخش باشد یا به دلیل گذشت نزدیک به ۲۰ سال از تصویب نخستین قطعنامه، دیگر این تحریم‌ها اثربخشی سابق را ندارند؟
دسته‌بندی کلی تحریم‌ها
تحریم‌ها و محدودیت‌هایی را که بر اثر اجرای مجدد ۶ قطعنامه پیشین شورای امنیت، همه کشورهای جهان موظف به اجرایآن میشوند، می‌توان در پنج دسته قرار داد. اصلی‌ترین شکل تحریم‌ها و محدودیت‌های ذکرشده در قطعنامه‌ها شامل موارد زیراست:
۱- منع‌های هسته‌ای و موشکی: این قطعنامه‌ها ایران را از اقدامات مرتبط با برنامه هسته‌ای از جمله غنی‌سازی اورانیوم،بازفرآوری پلوتونیوم، پروژه‌های راکتور آب سنگین، تحقیق و توسعه هسته‌ای و برخی سرمایه‌گذاری‌های خارج از کشور درحوزه هسته‌ای منع می‌کند و برنامه موشکی ایران را محدود می‌کند.
۲- تحریم‌های هسته‌ای و موشکی: این قطعنامه‌ها صادرات و واردات «تجهیزات، مواد، کالاها و فناوری‌ها»یی که می‌تواند دربرنامه‌های هسته‌ای ایران کاربرد داشته‌باشد، ممنوع می‌کند.
۳- تحریم سلاح‌های متعارف: این قطعنامه‌ها صادرات و واردات مجموعه‌ای از تجهیزات نظامی و سلاح‌ها از جمله تانک،خودروهای زرهی، توپخانه‌ها، جنگنده‌ها، هلی‌کوپترهای تهاجمی، ناوهای جنگی، موشک‌ها و سامانه‌های موشکی را منعمی‌کند و همچنین آموزش‌های فنی را ممنوع می‌کند.
۴- محدودیت‌های بانکی: این قطعنامه‌ها از کشورهای جهان می‌خواهد که فعالیت‌های بانکی را که ممکن است به فعالیت‌هایهسته‌ای یا تسلیحاتی ایران کمک کند، ممنوع کنند.
۵- تحریم‌های فردی و نهادی: این تحریم‌ها دستور مسدودسازی دارایی‌های فهرستی از افراد و نهادها را در خارج از خاک ایرانمی‌دهد و همچنین سفر آنها را نیز به خارج از کشور منع می‌کند. فهرست سازمان ملل متحد شامل افراد و نهادهایی است کهدر زمینه هسته‌ای و موشکی فعالیت داشته‌اند. همچنین براساس قطعنامه ۱۷۳۷ یک کمیته برای به‌روزرسانی و تکمیل اینفهرست تشکیل میشود که تعداد افراد تحت تحریم را افزایش می‌دهد.
براساس قوانین، همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد، موظف به اجرای این تحریم‌ها و محدودیت‌ها خواهند بود، اما درعین حال به‌خصوص با توجه به موضع‌گیری روسیه و چین در خصوص غیرمشروع بودن اسنپ‌بک، تردیدهایی وجود دارد کههمه کشورهای جهان این تحریم‌ها را اجرا کنند. اساساً مفهوم اسنپ‌بک، یک مفهوم کاملاً نوین در تاریخ ۸۰ ساله سازمان مللمتحد و تاکنون فرآیند تعلیق قطعنامه‌ها و بازگشت آنها پس از چندین سال رخ نداده‌است.
آنچه باعث میشود اجرای این تحریم‌ها نسبت به دوره پیشین (پیش از سال ۲۰۱۵) مشکل‌تر شود این است که برخی ازکشورهای جهان، از جمله ایران، روسیه و چین، اساساً درخواست اروپا برای اسنپ‌بک را به دلایل مختلف، از جمله اجرا نشدنتعهدات طرف‌های اروپایی، خروج آمریکا از برجام و طی نشدن فرآیند قانونی درخواست اسنپ‌بک، غیرمشروع تلقی می‌کنند. این اختلاف‌نظر بنیادین باعث میشود که اجرای این ۶ قطعنامه خاص با مشکلاتی مواجه شود، چراکه در مورد مشروعیتبازگشت آنها حتی درون شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز اختلاف‌نظر وجود دارد.
تحریم‌های هوشمند
برخی از مقام‌ها و تحلیل‌گران ادعا می‌کنند که تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران مربوط به دو دهه پیش هستند و اکنون بهاندازه گذشته اثرگذاری نخواهند داشت. اما واقعیت این است که دو قطعنامه ۱۷۳۷ و ۱۹۲۹، نحوه اجرای تحریم‌ها را نه بهصورت تحریم‌های حکاکی‌شده بر روی سنگ، بلکه به صورت تحریم‌های سیال و هوشمند تنظیم کرده‌اند، به این ترتیب که دراین قطعنامه‌ها نخست تشکیل کمیته‌ای برای تکمیل و به‌روزرسانی فهرست افراد و نهادهای تحت تحریم ایرانی تنظیمشده‌است که اجازه می‌دهد به صورت روزمره تعداد افراد، نهادها، کشتی‌ها و مقام‌های ایرانی تحت تحریم‌های بین‌المللی ومسدودی دارایی‌ها و منع سفر افزایش پیدا کند.
در عین حال پنل کارشناسان تعیین‌شده در قطعنامه ۱۹۲۹ مسئول رسیدگی به نحوه اجرای تحریم‌ها است و به گونه‌ای طراحیشده‌است تا راههای دور زدن تحریم‌ها توسط ایران را مسدود کند، به صورت مرتب به شورای امنیت در مورد همکاری کشورها باتحریم‌های بین‌المللی علیه ایران گزارش بدهد و همچنین مشخص کند که چه راههای موثرتری برای اجرای دقیق‌تر تحریم‌هاوجود دارد. با عنایت به محتوای قطعنامه‌های ۱۷۳۷ و ۱۹۲۹ به نظر می‌رسد که استدلال کهنه بودن تحریم‌ها و ناهمگونی آنبا وضعیت جاری، چندان استدلال قوی نباشد.
عده‌ای دیگر نیز استدلال می‌کنند که تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران بسیار گسترده‌تر و وسیع‌تر از تحریم‌های شورایامنیت است و بازگشت این تحریم‌ها اثری در وضعیت ایران بر جا نمی‌گذارد. این استدلال نیز بسیار ضعیف است، چراکهتحریم‌های یکجانبه آمریکا مکمل تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد است. بازگشت قطعنامه‌های شورای امنیتسازمان ملل متحد، مطالبه غنی‌سازی صفر را که امروز به صورت یکجانبه از سوی آمریکا درخواست میشود به یک الزامحقوق بین‌المللی تبدیل می‌کند و در عین حال همه کشورهای جهان را موظف به اجرای تحریم‌هایی سختگیرانه علیه ایرانمی‌کند.
تمامی تحریم‌های لغوشده موشکی و تجارت سلاح‌های متعارف که دو سال پیش لغو شد، مجدداً اجرایی خواهند شد و علاوهبر آن بر اساس قطعنامه ۱۹۲۹ تمامی کشورهای جهان در هر نقطه‌ای که اراده کنند، می‌توانند کشتی‌ها و هواپیماهای عازمایران یا از مبدأ ایران را توقیف و به بهانه تردید در مورد وجود کالاها، مواد یا تجهیزات مرتبط با برنامه هسته‌ای و موشکیبازرسی کنند. همچنین مانند سال‌های اجرای قطعنامه، که چندین مورد گزارش توقیف کالاهایی به مقصد ایران از جانب اماراتمتحده عربی و بحرین به شورای امنیت ارسال شد، بسیاری از کالاها با فناوری بالا (برای مثال قطعات فیبرکربن) کهکاربری‌های دوگانه دارند و در بسیاری از صنایع به جز هسته‌ای و موشکی کاربرد دارند، توسط کشورهای منطقه و جهان قابلتوقیف خواهند شد.
نکته اینجاست که امروزه در غیاب تحریم‌های شورای امنیت، هیچ کشوری نه موظف است و نه اقدامی در جهت توقیفکالاهایی که به سمت ایران ارسال شده‌اند انجام می‌دهد، اما با بازگشت این قطعنامه‌ها ممکن است فرآیند بازرسی و توقیفاین کالاها از سر گرفته‌شود. بهویژه اینکه، امارات متحده عربی که در گذشته نیز با این قطعنامه‌ها همکاری کرده‌است، شریکدوم تجارت خارجی ایران محسوب میشود و بسیاری از کالاهای وارداتی ایران از نقاط مختلف جهان از خاک امارات متحدهعربی به ایران وارد میشود.
قبل از نخستین قطعنامه
همه چیز از دو روز قبل از آغاز به کار محمود احمدی‌نژاد، ششمین رئیس‌جمهور اسلامی ایران شروع شد. سیدمحمد خاتمی،رئیس‌جمهور وقت ایران، بنا به تصمیم نظام، پس از شکست مذاکرات ایران و سه کشور اروپایی برای حل و فصل اختلاف‌هایهسته‌ای، اعلام کرد که به دلیل فقدان پیشنهاد جدی از سوی اروپا، پلمب کارخانه یوسی‌اف اصفهان فک میشود.
این تصمیم به معنای از سرگیری فعالیت‌های هسته‌ای ایران بود که در تفاهم با اروپا برای رسیدن به یک راهکار مذاکره‌شده،موقتاً تعلیق شده‌بود. ۱۱ روز بعد، زمانی که محمود احمدی‌نژاد رسماً کار خود را آغاز کرد، شورای حکام آژانس بین‌المللیانرژی اتمی قطعنامه ۶۷-۲۰۰۵ را علیه ایران صادر کرد. این قطعنامه از ایران می‌خواست که تمام فعالیت‌های مرتبط باغنی‌سازی و ساخت راکتور آب سنگین را متوقف کند.
ایران تا پیش از پایان دولت سیدمحمد خاتمی، و زمانی که حسن روحانی دبیر شورای عالی امنیت ملی بود، در چارچوبمذاکرات با سه کشور اروپایی برنامه‌های غنی‌سازی و ساخت راکتور آب سنگین خود را داوطلبانه تعلیق کرده‌بود وپروتکل‌های الحاقی را داوطلبانه اجرا می‌کرد. اما در آستانه روی کار آمدن محمود احمدی‌نژاد، این فعالیت‌ها به دلیل ناتوانیسه کشور اروپایی از ارائه پیشنهادی که به حل و فصل بحران هسته‌ای بیانجامد، از سر گرفته‌شد.
با گزارش اسفند ۱۳۸۴ محمد البرادعی، مدیرکل وقت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شورای حکام، در مورد مسائل باقیماندهپادمانی و ناتوانی ایران از پاسخ به سوالات آژانس، و قطعنامه ۱۴-۲۰۰۶ شورای حکام آژانس، پرونده ایران رسماً به شورایامنیت سازمان ملل متحد ارجاع داده‌شد تا سرنوشت برنامه هسته‌ای ایران در شورای امنیت رقم بخورد. در این دوران، علیلاریجانی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی پرونده را از حسن روحانی، دبیر پیشین تحویل گرفته‌بود و مسئول مذاکراتهسته‌ای ایران و غرب شده‌بود.
قطعنامه ۱۶۹۶
1 قطعنامه ۱۶۹۶ شورای امنیت که با ۱۴ رای مثبت و تنها رای منفی قطر تصویب شد، نخستین اقدام شورای امنیت درخصوص پرونده هسته‌ای ایران بود. چندی پیش از صدور این قطعنامه، علی لاریجانی در مصاحبه‌ای گفته‌بود: «ایرانی‌هاهوش و حواس دارند و تفاوت اینکه دانش هسته‌ای را داشته باشند و یا به برخی تجهیزات و امکانات در زمینه اینترنت وکشاورزی دست یابند را می‌فهمند. نباید فکر کنید که میتوانید با آب‌نبات سر ما را گرم کنید. آیا مشکل ما اینترنت و یا مسائلمربوط به کشاورزی است؟ و یا اینکه بحث ما در مسئله هسته‌ای می‌باشد؟» این قطعنامه هر چند تحت فصل هفتم منشور مللمتحد تصویب نشده‌است، اما در ماده ۸ خود هشدار می‌دهد اگر در بازه زمانی معین ایران تمام الزامات این قطعنامه را رعایتنکند، اقدام بعدی شورای امنیت تحت ماده ۴۱ منشور ملل متحد، تحت فصل هفتم (اقدامات اجرایی) صورت خواهد گرفت.
در این قطعنامه از ایران خواسته‌شده‌است کلیه فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و تولید راکتور آب سنگین را متوقف کند و بهتمامی سوالات باقیمانده آژانس پاسخ دهد و اجرای پروتکل‌های الحاقی پیمان عدم اشاعه را از سر بگیرد. در این قطعنامه هیچتحریمی علیه ایران به صورت مشخص اعلام نشده‌است، اما از همه کشورهای جهان خواسته‌شده‌است تا احتیاط لازم را بهخرج دهند و از فروش تجهیزات، مواد، کالاها و فناوری‌هایی که ایران می‌تواند از آنها در برنامه هسته‌ای یا موشک بالستیکخود از آن استفاده کند خودداری کنند. این قعطنامه هرچند تحریمی را علیه ایران وضع نکرده‌است و تحت فصل هفتم منشورملل متحد نیست، اما به خودی خود خطرناک است، چراکه دقیقاً مشابه خواست اخیر آمریکا برای توقف غنی‌سازی اورانیوم درایران، خواهان توقف تمامی فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی میشود و برخلاف خواست آمریکا که یک خواست یکجانبه وفراقانونی است، به این درخواست جنبه بین‌المللی و الزام‌آور می‌دهد.
قطعنامه ۱۷۳۷
2 قطعنامه ۱۷۳۷ نخستین قطعنامه تحریمی شورای امنیت تحت فصل هفتم منشور ملل متحد و مطابق ماده ۴۱ منشور، علیهبرنامه هسته‌ای ایران است. این قطعنامه تالی منطقی قطعنامه ۱۶۹۶ بود و بر اساس تهدید همان قطعنامه مبنی بر اقدامتحت فصل هفتم منشور تصویب شد. این قطعنامه به پیشنهاد آلمان، انگلیس و فرانسه به رای گذاشته‌شد و با ۱۵ رای مثبت واجماع شورای امنیت سازمان ملل متحد در دی‌ماه ۱۳۸۵ علیه ایران تصویب شد.
در این دوران جایگاه بین‌المللی ایران در جامعه جهانی به دلیل اظهارنظرها و موضع‌گیری‌های محمود احمدی‌نژاد،رئیس‌جمهور وقت، بسیار تضعیف شده‌بود و هیچ‌یک از اعضای شورای امنیت حاضر به حمایت از ایران در مقابل این قطعنامهنشدند. مذاکرات علی لاریجانی با خاویر سولانا، کمیسیونر وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا و محمد البرادعی، مدیرکلآژانس بین‌المللی انرژی اتمی، بی‌نتیجه مانده‌بود.
این قطعنامه تحریم‌هایی را علیه کالاها، مواد و تجهیزات با قابلیت استفاده در برنامه هسته‌ای و موشکی ایران وضع کرد وهمچنین تعدادی از افراد و نهادهای ایرانی را تحت تحریم‌های بین‌المللی، مسدودسازی دارایی‌ها و منع سفر به خارج قرار داد. مهم‌ترین بخش این قطعنامه، تعیین کمیته ۱۷۳۷ بود که مسئولیت هوشمندسازی تحریم‌ها و اضافه کردن نام افراد و نهادهایجدید به فهرست تحریم‌ها را بر عهده داشت. بر اساس این قطعنامه اگر در عرض ۶۰ روز ایران همکاری کامل با آژانس بین‌المللیانرژی اتمی انجام می‌داد و فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی را متوقف می‌کرد، مفاد قطعنامه لغو می‌شد و تحریم‌ها برداشتهمی‌شدند.
قطعنامه ۱۷۴۷
3 قطعنامه بعدی ۳ ماه بعد در فروردین ۱۳۸۶ علیه ایران تصویب شد. این قطعنامه پس از آغاز مذاکرات ایران با گروه ۱+۵ وپس از رد بسته پیشنهادی ۱+۵ برای کنار گذاشتن برنامه غنی‌سازی توسط ایران به ازای دریافت فناوری‌های هسته‌ای از خارجارائه شد. این قطعنامه تحریم‌های قبلی در مورد تجهیزات، فناوری‌ها، مواد و کالاهای مرتبط با برنامه هسته‌ای و موشکی راتشدید کرد و تعداد بیشتری از افراد و نهادهای ایرانی را تحت تحریم قرار داد.
این قطعنامه برای نخستین بار پا را از برنامه موشکی و هسته‌ای نیز فراتر نهاد و خرید و فروش تسلیحات متعارف نظامی راهم برای ایران تحریم کرد. این تحریم‌های تسلیحاتی دوطرفه تعیین شده‌اند و ایران را هم از صادرات و هم از واردات تسلیحاتمتعارف منع می‌کند. این قطعنامه همچنین از کشورهای جهان و نهادهای مالی و اعتباری می‌خواهد که از روابط مالی باایران خودداری کنند و از دادن هر وام یا کمک مالی به ایران اجتناب کنند.
قطعنامه ۱۸۰۳
4 قطعنامه ۱۸۰۳ به عنوان چهارمین قطعنامه علیه ایران در اسفند ۱۳۸۶ و پس از تحویل مسئولیت پرونده هسته‌ای ایران ازعلی لاریجانی به سعید جلیلی تصویب شد. این قطعنامه هرچند متنی طولانی‌تر از قطعنامه‌های پیشین دارد، اما در واقعتاکیدی بر اجرای تمامی تحریم‌های وضع‌شده در قطعنامه‌های ۱۷۳۷ و ۱۷۴۷ است. علاوه بر این به گزارش خبرآنلاین اینقطعنامه دامنه تحریم‌ها را گسترش داد و اقدامات جدیدی را معرفی کرد. انجماد دارایی‌ها به نهادهای بیشتری، از جملهبانک‌های ایرانی مانند بانک ملت و بانک صادرات، تعمیم پیدا کرد تا دسترسی ایران به منابع مالی بین‌المللی محدود شود.
کشورها موظف شدند فعالیت‌های بانک‌های ایرانی در قلمروشان را نظارت کرده و از انجام معاملات مشکوک جلوگیری کنند. بازرسی کشتی‌ها و هواپیماهای ایرانی در صورت مشکوک بودن به حمل کالاهای ممنوعه الزامی شد. محدودیت‌های مسافرتیبرای افراد بیشتری مرتبط با برنامه هسته‌ای اعمال و صادرات کالاهای با کاربرد دوگانه (قابل استفاده در برنامه‌های هسته‌ایو موشکی) به ایران ممنوع شد. در این قطعنامه از توافق ایران و آژانس برای توافق مدالیته و حل و فصل برخی از مسائلباقیمانده تقدیر شده‌است، اما همچنان بر کنار گذاشتن برنامه غنی‌سازی اورانیوم توسط ایران تاکید می‌کند.
ادعای کشورهای حامی این قطعنامه این بود که ایران درخواست‌های پیشین برای پاسخ به سوالات در مورد «مطالعاتادعایی» پیش از سال ۲۰۰۳ و همچنین تصویب پروتکل‌های الحاقی در مجلس را هنوز تکمیل نکرده‌است و بنابراین، صرفتوافق با آژانس در چارچوب مدالیته همکاری برای رفع تحریم‌ها کافی نیست. این قطعنامه ۳ ضمیمه دارد که نام افراد و نهادهاتحت تحریم ایران در آن ذکر شده‌است. این قطعنامه تنها با یک رای ممتنع از سوی اندونزی، با ۱۴ رای مثبت به تصویب رسید.
قطعنامه ۱۸۳۵
5 ۷ ماه بعد در شهریور ۱۳۸۷ قطعنامه بعدی توسط ایران تصویب شد. این قطعنامه درست بلافاصله بعد از صدور گزارشجدید مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مبنی بر اینکه ایران تعهدات خود را در قالب قطعنامه‌های پیشین اجرایینکرده‌است، صادر شد. این قطعنامه فاقد اقدم‌های تنبیهی جدید علیه ایران بود و فقط بر اجرای اقدامات چهار قطعنامه پیشینتاکید می‌کرد. اندونزی که در مقابل قطعنامه پیشین شورای امنیت رای ممتنع داده‌بود در مقابل این قطعنامه به این دلیل کهتحریم جدیدی علیه ایران در آن وضع نشده‌است، رای مثبت داد.
قطعنامه ۱۹۲۹
6 قطعنامه ۱۹۲۹ سختگیرانه‌ترین و البته چالش‌برانگیزترین قطعنامه علیه برنامه هسته‌ای ایران بود که خرداد ۱۳۸۹ علیه ایرانتصویب شد. این قطعنامه طیف وسیعی از ممنوعیت‌ها و بازرسی‌های جدید علیه ایران را برای همه کشورهای جهان الزامیمی‌کرد. در این قطعنامه کشورها علاوه بر اینکه مطابق قطعنامه ۱۸۰۳ موظف بودند محموله‌های مشکوک به سمت ایران رابازرسی کنند، بلکه موظف بودند این محموله‌ها را در خاک خودشان توقیف کنند. کشورها از دادن سوخت و خدمات بهکشتی‌هایی که مشکوک به حمله محموله‌های مشکوک به سمت ایران بودند، منع می‌شدند. کشتیرانی ملی ایران به عنواننقض‌کننده تحریم‌های بین‌المللی تحت تحریم قرار می‌گرفت.
این قطعنامه هرگونه سرمایه‌گذاری ایران در خارج از کشور در خصوص فناوری‌های هسته‌ای از جمله سرمایه‌گذاری دراستخراج سنگ اورانیوم را ممنوع می‌کرد. فروش انواع سلاح‌های سنگین متعارف به ایران و فروش قطعات یدکی آنها نیز دراین قطعنامه ممنوع می‌شد. تمامی اقدامات ایران در برنامه موشکی ممنوع اعلام شد و ایران حق آزمایش «موشک‌هایی باقابلیت حمل کلاهک هسته‌ای» نداشت. فهرست افراد و نهادهای تحت تحریم ایرانی در این قطعنامه به‌روزرسانی شد. کشورهاباید از هرگونه تبادل مالی مشکوک مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران مقابله می‌کردند.
کشورها باید در همکاری یا تجارت با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و کشتیرانی ملی ایران احتیاط می‌کردند. کشورها درصورت تشکیک به فعالیت مرتبط با هسته‌ای از باز کردن شعبه‌های جدید بانک‌های ایرانی در خاک خود منع می‌شدند. ده‌ها فردو نهاد ایرانی در این قطعنامه تحریم و از سفر به خارج از کشور منع شده‌اند.
از همه مهم‌تر تشکیل پنل کارشناسی برای بررسی نحوه اجرای تحریم‌ها بود که به صورت مستمر باید به شورای امنیت درخصوص نحوه اجرای تحریم‌ها توسط کشورهای جهان گزارش می‌داد و چگونگی بهبود عملیاتی کردن تحریم‌ها را در اختیارشورا و کشورهای جهان قرار می‌داد. این قطعنامه به دلیل توافقی که ایران با برزیل و ترکیه برای همکاری‌های هسته‌ای امضاکرده‌بود، با مخالفت این دو کشور و رای ممتنع لبنان مواجه شد، اما نهایتاً با ۱۳ رای مثبت شورای امنیت به تصویب رسید.
https://enghelabe-eslami.de/74457/
❊
اگر در داخل کشور، اصلاحات ساختاری آغاز نشود، اقتصاد ایران با موجی از فروپاشی تدریجی زیرساخت‌ها و تشدید فقرمواجه خواهد شد.
-
چابهار را بهشت سرمایه‌گذاری در ایران می‌دانند، چراکه یکی از ۵ کریدور شناخته شده جهانی به شمار می‌رود و جزو ۳کریدور استراتژیک جهانی محسوب میشود و مزیت‌های اقتصادی زیادی دارد؛ بنابراین کشورهای بسیاری به خصوص هند وچین به سرمایه‌گذاری در این منطقه علاقه نشان داده‌اند، چراکه این منطقه دارای یک ظرفیت ترانزیتی کلیدی است.
در سال ۲۰۱۸، ایالات متحده امریکا معافیتی برای بندر چابهار صادر می‌کند. هدف این تصمیم کمک به بازسازی افغانستان وتسهیل تجارت منطقه‌ای با محوریت این بندر است. بر اساس این معافیت، برخی فعالیت‌های تجاری و سرمایه‌گذاری درچابهار از دایره تحریم‌ها کنار گذاشته شد. این معافیت تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، یعنی هفتم مهرماه اعتبار دارد و اکنون خبر لغوآن منتشر شده است. این عضو اتاق بازرگانی تاکید می‌کند: لغو معافیت به‌طور مستقیم بر فعالیت‌های تجاری ایران اثرمی‌گذارد و با توجه به اینکه این بندر نقش مهمی در مسیر انتقال کالا به افغانستان و آسیای میانه دارد هر محدودیت تازه‌ای،به معنای کاهش توان ایران در بهره‌گیری از این ظرفیت‌هاست
هندی‌ها طی سال‌های گذشته همواره استراتژی تعلل و اتلاف زمان را در پیش گرفتند. قراردادها و توافقنامه‌ها روی کاغذ باقیماند و اقدام ملموسی انجام نشد. به باور من، پشت پرده این رفتار، هماهنگی با امریکا بود تا توسعه چابهار به‌طور واقعیمحقق نشود
در کنار این اقدام امریکا، شرکت Tidewater Middle East Co که اپراتور بنادر مختلف در ایران محسوب میشود تحت تحریمایالات متحده قرار دارد، این شرکت در سال ۹۴ با امضای توافقنامه هسته‌ای و لغو تحریم‌های یکجانبه غرب علیه ایران، ازفهرست تحریم‌ها خارج شد، اما در سال ۹۵ با تصویب قانون مقابله با دشمنان امریکا از طریق تحریم‌ها موسوم به قانونکاتسا در این کشور، تایدواتر بار دیگر در فهرست تحریم‌های خزانه‌داری امریکا قرار گرفت. اهمیت این شرکت در این است که درهفت بندر ایرانی فعالیت دارد از جمله بندرعباس (ترمینال کانتینری شهید رجایی)، بندر امام خمینی (ترمینال غلات)، بندرانزلی، خرمشهر، عسلویه، آستارا و مجتمع بندری امیرآباد که تمامی این بنادر نیز تحت تاثیر تحریم‌های امریکا قرار گرفته‌اند.
-
تحریم‌ها نه‌تنها فرآیند صادرات و واردات را دشوارتر می‌کند، بلکه بر فضای روانی فعالان اقتصادی نیز فشار وارد می‌کند
سال گذشته، قراردادی ۱۰ ساله میان ایران و هند برای توسعه و سرمایه‌گذاری در بندر چابهار امضا شده که بر اساس اینقرارداد قرار است مسیر همکاری‌های راهبردی دو کشور را هموار کند، اما با لغو معافیت، سرنوشت این توافق در هاله‌ای ازابهام قرار گرفته است
-
در واقع اسنپ‌بک، بیش از آنکه یک تهدید مالی صرف باشد، یک «محاصره همه‌جانبه تجاری» علیه ایران را کلید خواهد زد کههدف آن قطع ارتباط ایران با اقتصاد جهانی از طریق دریا، هوا و زمین است.
در صورتی که قطعنامه ۱۹۲۹، که «سنگین‌ترین رژیم تحریمی» تاریخ سازمان ملل نامیده میشود، دوباره فعال شود، هیچشرکت کشتیرانی، بیمه یا بندر معتبری در جهان نمی‌تواند بدون مواجهه با عواقب حقوقی بین‌المللی با ایران همکاریکند. این به معنای فلج کردن لجستیک کشور است؛ از بیمه تا بنادر. تجربه ما به وضوح نشان می‌دهد که در دور قبلی تحریم‌هادر سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵ که مصادف با دولت محمود احمدی نژاد بود، تجارت ایران چگونه از چند جبهه هدف قرار گرفت؛شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران (IRISL) و ناوگان آن به دلیل «حمل کالاهای با کاربرد دوگانه» مستقیماً در لیستتحریم قرار گرفتند. این اقدام باعث شد بنادر بزرگ در اتحادیه اروپا و شرق آسیا از پذیرش کشتی‌های ایرانی خودداری کنند. بازگشت این تحریم به معنای زمین‌گیر شدن بخش بزرگی از ناوگان تجاری ایران و وابستگی مطلق به کشتی‌های خارجی استکه آنها نیز از ترس تحریم، تمایلی به همکاری نخواهند داشت.
مشکل مهم‌تر در دور قبلی تحریم‌ها، که با اجرای اسنپ بک مجدداً با آن مواجه خواهیم شد، تحریم بیمه کشتیرانی کشور بود. یکی از مهلک‌ترین ضربات، ممنوعیت ارائه خدمات بیمه و بیمه اتکایی برای محموله‌های ایرانی، به ویژه نفت بود. بدونپوشش بیمه‌ای از سوی شرکت‌های معتبر بین‌المللی، هیچ کشتی تجاری بزرگی ریسک حمل کالاهای ایرانی را نمی‌پذیرفت. اینامر هزینه حمل‌ونقل را به شدت افزایش داده و عملاً صادرات و واردات را با بن‌بست مواجه می‌کرد.مشکلی که به زودی کالاهایایرانی برای صادرات با آن مواجه خواهند شد.
منبع: https://enghelabe-eslami.de/
❊❊❊
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد—طلب عشق ز هر بی‌سر و پایی نکنیم!
یادمان باشد..... دشمنِ دشمنِ من، الزاما دوستِ من نیست!
کدامیک از اینها می‌توانند دوستِ من، دوستِ وطن من، و دوستِ هموطنان من باشند:
نتانیاهو و ترامپ و پوتین و پهلوی و رجوی، دشمنِ خامنه‌ای؟!
خامنه‌ای، دشمنِ نتانیاهو و ترامپ و پوتین و پهلوی و رجوی؟!
آیا اصلا کوچک‌ترین امکانی هست که حتی یکی از اینها دوست ایران و ایرانیان باشند؟!
#پهلوی_همجنس_نتانیاهو_خامنه‌ای_پوتین_رجوی_ترامپ
❊❊❊❊❊❊❊❊❊❊
آدرس مطلب در سایت (سایت علی صدارت : رسانه‌های ملیِ همگانی به مثابه شاخه چهارم دولت)
https://alisedarat.com/2025/09/26/14690/
❊
برای دسترسی به سایر تولیدات ما، و سایر رسانه‌های ما، و نیز راههای تماس و ارتباط با ما، لطفا تصویر ذیل را با موبایل خود اسکن کنید، و یا به لینک زیر مراجعه فرمایید:
❊
[caption id="attachment_11941" align="aligncenter" width="262"]
برای دسترسی به سایر تولیدات ما، و سایر رسانه‌های ما، و نیز راههای تماس و ارتباط با ما، لطفا تصویر فوق را با موبایل خود اسکن کنید، و یا به لینک زیر مراجعه فرمایید:https://linktr.ee/sedarat[/caption]
❊❊❊
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر