مطالب بیشتر را در سایت شخصی علی صدارت (https://alisedarat.com) دنبال بفرمایید.
ساحل افتاده گفت: گرچه بسی زیستم...هیچ نه معلوم شد، آه که من کیستم..... موج ز خود رفته‌ای، تیز خرامید و گفت...هستم اگر می‌روم، گر نروم نیستم!
برای ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر، هر کدام از همه‌ی ما (هر کدام به سهم خود، و به نوبه خود) باید کاری و کارهایی، با محوریت حق و حق‌وندی، انجام دهیم، هر چقدر هم آن کار در ظاهر به نظر کوچک بیاید.
(به علت اینکه لازم دیده شد با توجه به نظر و سوال ارسالی بعضی هموطنان مبنی بر اینکه «فقدان الترناتیو مردمسالار» و یا «عدم حضور فعال آلترناتیو مردمسالار در صحنه مبارزات» به این گفتمان ناصحیح پرداخته شود. بدین علت، فرصت کمتری برای بررسی نمایش‌نوشته‌های (سناریوهای) مختلف برای فروپاشی فیزیکی رژیم ولایت مطلقه، باقی ماند. این مطلب توسط مقاله‌ای در پی خواهد آمد.)
به علت اینکه لازم دیده شد با توجه به نظر بعضی هموطنان مبنی بر اینکه «فقدان الترناتیو مردمسالار» و یا «عدم حضور فعال آلترناتیو مردمسالار در صحنه مبارزات» به این گفتمان ناصحیح پرداخته شود، فرصت به بررسی نمایش‌نوشته‌های (سناریوهای) مختلف برای فروپاشی فیزیکی رژیم ولایت مطلقه، نرسید که رئوس آن در مقاله‌ی جداگانه‌ای آورده میشود.
باری دیگر در این فرصت باز هم واضح و روشن بگویم که این رژیم رفتنی نیست مگر اینکه هرکدام از ما به سهم خود و به نوبه خود، برای استقرار و استمرار و پیشبرد مردمسالاری، کوشا شویم و پیوسته کوشاتر شویم. باید از آنها که میگویند …وضع خیلی بد است… مردم باید یک کاری بکنند… پرسیده شود که این مردم چه کسانی هستند!؟ آیا من و شما و همگی تک تک ما جزئی از این مردم نیستیم؟
مدتزمانشروع اعتراضات و تظاهرات،تا وقوع تغییر و تحولاتعمدهوحتیتغییررژیمدرچندکشور:
فیلیپین= ۴ روز – ۱۹۸۶ رژیم مارکوس در روز چهارم فروریخت
لبنان= ۴-۵ روز (انفجار بندر بیروت در سه شنبه ۴ اگوست و شروع تظاهرات در یکی دو روز بعد، و استعفای حکومت حسن دیاب نخست وزیر در دوشنبه ۱۰ اگوست ۲۰۲۰، بعد از حدود ۲۰۰ روز از شروع کار)
نخست‌وزیر حسن دیاب، بعد از انفجار بندر بیروت و استعفاهای گسترده در حکومتش، در تاریخ ۴ اگوست، از مقام نخست‌وزیری استعفا داد.
و قبل از آن نیز ۱۳ روز – استعفای حریری نخست وزیر. بعد از فراگیر شدن ۱۲روزهٌ اعراضات، (اعتراضات در اواخر ماه سپتامبر ۲۰۱۹ با حضور تعداد اندکی در اطراف بیروت شروع شد. در روز ۲۹ اکتبر سعد حریری از نخست‌وزیر استعفا داد و استعفای وی توسط میشل عون، رئیس‌جمهور لبنان، پذیرفته شد) شروع پاندمی کووید۱۹ و ادامه جنبش و بالاگرفتن آن تا این تاریخ، علی‌رغم قرنطینه‌ها و ادامه بحران کووید۱۹
مصطفی ادیب که در ۳۱ اگوست ۲۰۲۰ توسط عوون به نخست‌وزیری (بعد از حسن دیاب) منصوب شده بود، قرار بود به عنوان نخست‌وزیر، کابینه‌ای بی‌طرف تشکیل دهد، در روز شنبه ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۰ به علت ناتوانی در تشکیل کابینهٌ غیرحزبی، بخصوص به علت اختلافات برای تصدی وزارت اقتصاد، استعفا داد. این استعفا، یک شکست بزرگ برای امانوئل مکرون محسوب میشود. چند روز قبل از آن، عوون گفته بود که «اگر در آینده نزدیک در لبنان یک حکومت جدید شکل نگیرد، لبنان به جهنم خواهد رفت!» لبنان در بدترین بحران اقتصادی خود است که به غیر از جنگ داخلی ۱۹۷۵-۱۹۹۰ سابقه نداشته است.
رومانی= ۸ روز – اعدام نیکلای چائوشسکو در ۲۵ دسامبر ۱۹۸۹
تونس= ۱۰ روز – زین‌العابدین بن علی.
مصر= ۱۸ روز – شروع ۲۵ژانویه۲۰۱۱ تا ۱۱فوریۀ ۲۰۱۱ سقوط حسنی مبارک، انتخاب مورسی: جون ۲۰۱۲
گرجستان= ۲۰ روز = استعفای ادوارد شواردنازه در دومآذرماه۱۳۸۲= ۲۰۰۳ –
عراق= کمتر از دو ماه – استعفای عادل عبدالمهدی در ۲۹نوامبر۲۰۱۹
تظاهرات از آوزیل ۲۰۲۲ در کولومبو و در سایر شهرهای سری‌لانکا دامنه‌های وسیعی گرفتند. حتی تهدید دولتمینی بر «تیر به قصد کشت» هم نه تنها از ادامه تظاهرات نکاست، بلکه جنبش، فرگیرتر شد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر