مطالب بیشتر را در سایت شخصی علی صدارت (https://alisedarat.com) دنبال بفرمایید.
ساحل افتاده گفت: گرچه بسی زیستم...هیچ نه معلوم شد، آه که من کیستم..... موج ز خود رفته‌ای، تیز خرامید و گفت...هستم اگر می‌روم، گر نروم نیستم!
بحران بی‌سابقه کرونا، ابعادی چنان گسترده دارد که دنیای قبل و بعد از این پاندمی (دنیاگیری) تفاوتهای فراوان و فاحشی خواهد داشت.
نیویورک کانون بیماری کرونا در امریکا، و امریکا بیشترین امار را بعد از چین دارد، و دیروز فقط در ایتالیا، ۶۵۱نفر کرونایی فوت کرده‌اند.
اگر آمار واقعی کووید۱۹ در ایران در اختیار باشد، شک زیادی نمانده که ایران رتبه اول را در جهان دارد.
در دنیا به ۱ میلیارد نفر دستور داده شده در منزل بمانند.
وقتی بنا به پیشبرد شعار «حفظ نظام، از اوجب واجبات است» باشد، جان و سلامتی و مرگ و میر انسان‌ها، در رتبه‌های بسیار پایین‌تری قرار می‌گیرد. این عملکرد، در امریکا از ترامپ دیده شد. همین‌طور در هر سه شاخه دولت ولایت مطلقه فقیه، بسیاری از مسئولان دولتی و همچنین در رسانه‌های دولتی، به انحاء مختلف این مساله را ثابت کرده‌اند.
حالا هم که ویروس کرونا دنیاگیر شده است، متاسفانه آمار ایران حاکی از این است که در مورد تعداد آلودگی و میزان بیماری و درصد مرگ و میر، میهن ما رتبه اول را در تمام دنیا دارد.
بنا به توصیه‌های اکید همه متخصصان و پزشکان، و ضرورت بسیار مهم قرنطینهٌ فردی و خانوادگی و جمعی و ملی و بلکه دنیایی، تجربه شما در تضییقاتی که ولایت مطلقه پهلوی و فقیه برای شما آقای بنیصدر داشته است، می‌تواند بسیار آموزنده باشد.
شما در زندان ولایت مطلقه پهلوی، بر دانشجویی دانشجویان تاکید داشتید. نوشته‌ها و خاطرات زندان شما هم که به اهتمام خانم دکتر فیروزه بنیصدر منتشر شد، حاکی از تدبیر امور توسط شما، و مدیریت بیم و امید، و وژدان روانی-احساسی شما دارد.
به همان ترتیب، تدبیر امور توسط شما در تبعید («نفی بلد»!) و غربت و در حصر خانگی در زمان ولایت مطلقه فقیه، بسیار آموزنده است. ارتباطات با افراد و فعالیتهایی شخصی و خصوصی که بازتاب عمومی نداشته‌اند و تولیداتی که به صورت نوشته و صوتی و تصویری داشته‌اید، اگر از منظر وژدان احساسی نظاره شود، باز هم حاکی از امید است تا یاس و ناامیدی.
❊
زانوی غم بغل گرفتن، ترسیدن و ترساندن، مایوس شدن و مایوس کردن، ناامید بودن و ناامید کردن، افسرده بودن و افسرده کردن، مضطرب بودن و مضطرب کردن، بیمناک بودن و بیمناک کردن، نگران بودن و نگران کردن،….. صرف نظر از اینکه در سامانه دفاعی بدن می‌تواند اثرات مهم مستقیم و غیرمستقیم داشته باشد، در «شکسته شدن» و جان سالم از این بحران به در نبردن، می‌تواند نقشی حیاتی داشته باشد.
شرایط فعلی روانشناسی جامعه ایرانی، بیش از پیش به شرایط روانشناسی زندانی سیاسی تشابه دارد. مردم خارج از زندانهای سیاسی، سلول انفرادی را کم داشتد که متاسفانه عقل سلیم حکم می‌کند که حداکثر تلاش برای قرنطینه، انجام گیرد. بعضی از آن زندانیان «می‌شکنند» ولی بسیاری از آن زندانیان، غم و خوف زندانی بودن را، با آگاهی و شعور به احوالات روانی-احساسی خود (آنچه که «وژدان احساسی-روانی» را یک اسم با مسمی می‌نمایاند) به شادی و امن و امنیت، مبدل می‌کنند. بررسی روانشناسی بعضی زندانیان سیاسی که در آن شرایط بسیار سخت، تجربه شکسته شدن را داشته‌اند، و آن دیگرانی که سرنوشت دیگری برای خود رقم زدند، و نیز تجربه شما، به کار ایرانیان برای مدیریت سختی‌های ناشی از ویروس کرونا خواهد آمد.
چون تو را غم شادی افزودن گرفت…روضه جانت گل و سوسن گرفت
آنچه خوف دیگران آن امن توست…بط قوی از بحر و مرغ خانه سست
با جنگ روانی است که رژیم ولایت مطلقه، توانسته است ۴دهه مردم ایران را منفعل و بی‌عمل نگاه دارد که بتواند بر آنها سلطه داشته باشد. تا جایی که بعضی از مردم با پای خود به حوزههای رای‌گیری میروند و با دست خود به این رژیم مشروعیت میدهند، تا باز هم بر سر کار بماند و به تجاوزها به حقوق آنها، ادامه دهد!
و نیز با جنگ روانی است که رژیم ولایت مطلقه، توانسته و می‌تواند افراد یگان ویژه و سایر قوای سرکوب و قوای اطلاعاتی و امنیتی را، به مانند حیوانات وحشی، به جان هموطنانشان، خواهران و برادرانشان، بیاندازد.
همه به کمک همدیگر میتوانیم هرگونه سانسوری را از بین ببریم، و برای اینکار وسایل متعددی در اختیار شما و همهٌ ما موجود است.
هم‌وطن و هم‌زبان عزیز، آنچه که در ذیل آورده شده است، همان مطلب فوق است که در شبکه‌بند‌های اجتماعی مختلف، و به این منظور که کار شما عزیزان، در گسترش فرهنگ مردمسالاری، با مشارکت در مبارزه با سانسورها، آسان‌تر گردد.
امیدواریم که هرکدام از ما، به سهم خود و به نوبه خود، از لذت همکاری در ساختن سرنوشت خوب و خوب‌تر، برخوردار شویم.
(جمله فوق، عنوان درشت صفحه اول رسانه‌های معتبر دنیا در جنبش۱۳۸۸ بود که با شوق، جنبش خودجوش را ترسیم میکردند)
اگر با مطالب و فایلهای نوشتاری/صوتی/تصویری که خدمتتان تقدیم می‌شود مخالفت عمده‌ای در کلیت آنها ندارید و مطلب را کمکی و قدمی، هرچند بسیار کوچک، برای یک تلاش فرهنگی و خشونت‌زدا جهت آزادی و استقلالمیهن می‌دانید، در پخش و نشر آن (لااقل با به اشتراک گذاشتن در شبکه‌بند‌های اجتماعی، و یا ارسال آن به آدرس‌های ایمیل دوستان خود) ما را یاری فرمایید.
لینک‌های مربوطه، برای راحتی کار شما، در بالا و نیز انتهای این صفحه آورده شده است. اگر راههای دیگری برای راحت‌تر شدن کار شما به نظرتان می‌رسد، ما را با ارسال پیشنهادهای خود، خوشحال کنید.
دموکراسی در هیچ کشوری بدون وجود فرهنگ مردمسالاری، متصور نیست. تا تغییر نکنیم، نمی‌توانیم تغییر بدهیم.
بدون فعالیت و ابتکار در امور فرهنگی و رسانه‌آی، و بدون مشارکت در جنبش خودجوش، (و تلاش برای هرچه فراگیرتر کردن آن)، استقرار و استمرار و پیشبرد مردمسالاری در میهن ممکن نمی‌شود.
برای ساختن سرنوشتی بهتر، کسب قدرت و در اختیار خود گرفتن و بکار بردن قدرت، لازم نیست.
برای ساختن سرنوشتی خوب و خوب‌تر، من و شما و هر کدام از همه ما مردم باید کاری بکنیم، هرچقدر هم که آن کار، در ظاهر، به نظر کوچک بیاید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر